سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه صنعتی شاهرود

بدری آذرین, یعقوب, عبدوی, فاطمه, کلانتری, فهیمه. (1401). تدوین مدل بازگشت سرمایه اجتماعی مبتنی بر نقش داوطلبین ورزشی در ایران. , 9(2), 355-376. doi: 10.22044/shm.2022.11567.2432
یعقوب بدری آذرین; فاطمه عبدوی; فهیمه کلانتری. "تدوین مدل بازگشت سرمایه اجتماعی مبتنی بر نقش داوطلبین ورزشی در ایران". , 9, 2, 1401, 355-376. doi: 10.22044/shm.2022.11567.2432
بدری آذرین, یعقوب, عبدوی, فاطمه, کلانتری, فهیمه. (1401). 'تدوین مدل بازگشت سرمایه اجتماعی مبتنی بر نقش داوطلبین ورزشی در ایران', , 9(2), pp. 355-376. doi: 10.22044/shm.2022.11567.2432
بدری آذرین, یعقوب, عبدوی, فاطمه, کلانتری, فهیمه. تدوین مدل بازگشت سرمایه اجتماعی مبتنی بر نقش داوطلبین ورزشی در ایران. , 1401; 9(2): 355-376. doi: 10.22044/shm.2022.11567.2432

تدوین مدل بازگشت سرمایه اجتماعی مبتنی بر نقش داوطلبین ورزشی در ایران

مدیریت منابع انسانی در ورزش
دوره 9، شماره 2، تیر 1401، صفحه 355-376    اصل مقاله (1.27 M)
نوع مقاله: پژوهشی کاربردی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22044/shm.2022.11567.2432
نویسندگان
یعقوب بدری آذرین1؛ فاطمه عبدوی2؛ فهیمه کلانتری* 3
1استاد مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2دانشیار مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
مطالعه حاضر به منظور تدوین مدل بازگشت سرمایه اجتماعی مبتنی بر نقش داوطلبین ورزشی در ایران انجام شده است که از نوع کیفی، و روش نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین استفاده شده است. نمونهگیری به شیوه نظری و گلوله برفی صورت گرفت. منابع گردآوری دادهها شامل، منابع علمی و مصاحبههای عمیق با 13 نفر از اساتید دانشگاه، متخصصان، مدیران ورزشی؛ مسئولین داوطلبی و جامعه شناسی ورزشی بود. تحلیل دادهها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گردید.

نتایج نشان داد شرایط علی شامل انگیزه‌های سازمانی و انگیزه‌های شخصی، عوامل زمینه‌ای شامل بسترهای اجتماعی، فردی و مدیریتی، شرایط مداخله‌گر شامل عوامل فرهنگی و عوامل ساختاری و عامل استراتژی‌ها شامل ترویج قدرشناسی و انتخاب و پیامدها شامل بهبود عملکرد، مدیریت منابع و بازتاب اجتماعی درقالب پارادایم کدگذاری تعیین شدند.

نتیجه گیری:بازگشت سرمایه اجتماعی، طیف گسترده‌ای از منابع برای داوطلب در کار داوطلبانه خود و همچنین سایر جنبه‌های زندگی آنها فراهم می‌کند و پیامد حاصل از آن باعث توسعه فرهنگ داوطلبی در ورزش کشور می‌گردد. بازگشت سرمایه اجتماعی، رویه‌ای دوسویه دارد. از یک‌سو طیف گسترده‌ای از منافع برای داوطلب در کار و سایر جنبه‌های زندگی فراهم، از سوی دیگر غفلت از پیامدهای منفی آن اثرات ناگهانی خروج از نقش آینده فرد را متزلزل می‌سازد. از این‌رو پیشنهاد می-گردد مسئولین امر علاوه بر جنبه‌های مثبت داوطلبی برای سازمان و فرد، زمینه مدیریت داوطلبی در ایران را پایه‌ریزی کرده تا سرمایه حاصل از آن علاوه بر اعتلای زندگی فرد، در نهایت به جامعه بازگشته و در فرهنگ اجتماعی متبلور شود.
کلیدواژه‌ها
بازتاب‌ اجتماعی؛ داوطلبی ورزشی؛ سرمایه اجتماعی؛ مشارکت
مراجع
  1. Chelladurai P, Kerwin S. Human Resource Management in Sport and Recreation [Internet]. Human Resource Management in Sport and Recreation. 2017.
  2. Rodrigues RG, Pinheiro P, Gouveia A, Brás RMM, O’Hara KdLS, de Oliveira Duarte PA, et al. Segmentation of Portuguese customers’ expectations from fitness programs. Journal of International Studies. 2017;10(3).
  3. Kim H, Choe Y, Kim D, Kim J. For sustainable benefits and legacies of mega-events: A case study of the 2018 PyeongChang Winter Olympics from the perspective of the volunteer co-creators. Sustainability. 2019;11(9):2473.
  4. Andam R, Hamidi M, Taslimi Z. Volunteer management in sport:(the case study of Sport Administration of Tehran Municipality). 2012.
  5. Davies LE, Taylor P, Ramchandani G, Christy E. Social return on investment (SROI) in sport: a model for measuring the value of participation in England. International Journal of Sport Policy and Politics. 2019;11(4):585-605.
  6. Nagel S, Seippel Ø, Breuer C, Feiler S, Elmose-Østerlund K, Llopis-Goig R, et al. Volunteer satisfaction in sports clubs: A multilevel analysis in 10 European countries. International review for the sociology of sport. 2020;55(8):1074-93.
  7. Johnson JE, Giannoulakis C, Felver N, Judge LW, David PA, Scott BF. Motivation, satisfaction, and retention of sport management student volunteers. 2017.
  8. Andam R, Akbari A. Identify Factors of Social Capital of Volunteers in University Sport Associations. Sport Physiology & Management Investigations. 2015;7(3):35-48.
  9. Rahimi E, Zarei Matin H, Parkan H. Explaining the Concept of Reason and Rationalism from the Perspective of Narrations as a Basis for Organizational Capital;(Human, Social, Psychological, Spiritual). Social Capital Management. 2018;5(4):579-603.
  10. Roshanfekr P, Zokaei Youth, social capital and volunteering. Social Welfare Quarterly. 2007;6(23):113-46.
  11. FEDOR C-G. Social capital and community development: Case study. Social Research Reports. 2019;11(1):65-77.
  12. Carrillo Álvarez E, Riera Romaní J. La medición del capital social: Nuevas perspectivas. Gaceta Sanitaria. 2017;31(1):57-61.
  13. Areekul C, Ratana-Ubol A, Kimpee P. Model development for strengthening social capital for being a sustainable lifelong learning society. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 2015;191:1613-7.
  14. Taylor P, Davies L, Wells P, Gilbertson J, Tayleur W. A review of the social impacts of culture and sport. 2015.
  15. Zhou R, Kaplanidou K, Wegner C. Social capital from sport event participation: scale development and validation. Leisure Studies. 2021;40(5):612-27.
  16. Smith AC, Westerbeek HM. Sport as a vehicle for deploying corporate social responsibility. Journal of corporate citizenship. 2007(25):43-54.
  17. Whittaker CG, Holland-Smith D. Exposing the dark side, an exploration of the influence social capital has upon parental sports volunteers. Sport, education and society. 2016;21(3):356-73.
  18. Wicker P, Hallmann K. A multi-level framework for investigating the engagement of sport volunteers. European sport management quarterly. 2013;13(1):110-39.
  19. Tavakol M, Fahim Devin H, Esmaeilzadeh Ghandehari MR, Peymanizad H. Identify and Explain the Effective Indicators on the Development of Social Capital Through Sport in Urban Society and Presenting Model. Contemporary Studies On Sport Management. 2020;10(20):17-36.
  20. Manolachi V. Managementul şi dezvoltarea durabilă a sportului (Management and sustainable development of sport). Chișinău: Ed USEFS. 2016.
  21. Welty Peachey J, Cohen A, Borland J, Lyras A. Building social capital: Examining the impact of Street Soccer USA on its volunteers. International Review for the Sociology of Sport. 2013;48(1):20-37.
  22. Gemar A. Social capital networks in sports spectatorship and participation. International Review for the Sociology of Sport. 2021 Jun; 56(4):514-36.
  23. Forsell T, Tower J, Polman R. Development of a scale to measure social Capital in Recreation and Sport Clubs. Leisure Sciences. 2020;42(1):106-22.
  24. Kumar H, Manoli AE, Hodgkinson IR, Downward P. Sport participation: From policy, through facilities, to users’ health, well-being, and social capital. Sport Management Review. 2018;21(5):549-62.
  25. Zhou R, Kaplanidou K. Building social capital from sport event participation: An exploration of the social impacts of participatory sport events on the community. Sport Management Review. 2018;21(5):491-503.
  26. Mohamadi Torkamani E, Ghorbani MH, Bagheri G, Soroush S. Designing the Model of Bridging Social Capital Promotion for Football Fans. Social Capital Management. 2016;3(1):89-111.
  27. Mohammadian B, Ardekani MN. Representation of the Social Capital Status in Policymakers’ Mental Models: The Case Study of the Discourse Running Through the Iranian Civil Service Management Law. Social Capital Management. 2021;8(4):527-53.
  28. Corbin J, Strauss A. Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory: Sage publications; 2014.
  29. Mohammad Pour A. Meta method (The philosojhic and practical foundation): Tehran: Sociologs Publication; 2010.
  30. Hoye R, Cuskelly G, Auld C, Kappelides P, Misener K. Sport volunteering: Routledge; 2019.
  31. Wise N, Kohe GZ, Koutrou N. sport volunteering, educational leadership and social transformation. Taylor & Francis; 2021. p. 945-51.
  32. Baker C, Courtney P, Kubinakova K, Crone D, Billingham D. Assessing the broader social outcomes of a community health programme through a social-ecological framework. International Journal of Health Promotion and Education. 2020;58(3):137-51.
  33. Kohe GZ, Collison H. Sport, education and corporatisation: Spaces of connection, contestation and creativity: Routledge; 2019.
  34. Parker A, Morgan H, Farooq S, Moreland B, Pitchford A. Sporting intervention and social change: Football, marginalised youth and citizenship development. Sport, Education and Society. 2019;24(3):298-310.
  35. Bush KA, Edwards MB, Jones GJ, Hook JL, Armstrong ML. Service learning for social change: Raising social consciousness among sport management students. Sport Management Education Journal. 2016;10(2):127-39.
  36. Hayton J. “They do treat us as a bit normal now”: Students’ experiences of liminality and communitas whilst volunteering on a sports-based outreach project. International review for the sociology of sport. 2018;53(7):869-89.
  37. Jaitner D. Voluntary sports clubs as ‘schools of democracy’? Critique of German sports science. Sport, Education and Society. 2019;24(8):867-82.
  38. Farrell JM, Johnston ME, Twynam GD. Volunteer motivation, satisfaction, and management at an elite sporting competition. Journal of sport Management. 1998;12(4):288-300.
  39. Schulenkorf N, Thomson A, Schlenker K. Intercommunity sport events: Vehicles and catalysts for social capital in divided societies. Event management. 2011;15(2):105-19.
  40. Kay T, Bradbury S. Youth sport volunteering: developing social capital? Sport, education and society. 2009;14(1):121-40.
  41. Nichols G. Volunteering in community sports associations: A literature review. Voluntaristics Review. 2017;2(1):1-75.
  42. Sabatino M. Economic resilience and social capital of the Italian region. International Review of Economics & Finance. 2019;61:355-67.
  43. Bahremand M, Keshtidar M, Mostahfzian M, Karimian J. Analysis of effective factors on branding personality traits of sports volunteers in Iranian university sports events. Journal of Sport Management. 2021.
  44. Wang L, Huang M, Liu M. RETRACTED: How the founders’ social capital affects the success of open-source projects: A resource-based view of project teams. Elsevier; 2018.
  45. Abbasi S SA, Asadzadeh A. Identifying and prioritizing the components of social capital in the Iranian national handball team. . Social Capital Management. 2021;21(8):99-121.
  46. Jha A, Cox J. Corporate social responsibility and social capital. Journal of Banking & Finance. 2015;60:252-70.
  47. Rutherford A, Bu F, Dawson A, McCall V. Volunteering for All: national framework-literature review. 2019.
  48. Krajňáková E, Šimkus A, Pilinkienė V, Grabowska M. Analysis of barriers in sports volunteering. Journal of international studies. 2018;11(4):254-69
  49. Seraji M KGA, Keshkar S, Seyed Naghavi M A, Shabani Bahar, G R. Identifying Components Affecting Volunteer Human Resource Architecture Model in Organizing University Sport Events. Mudīriyyat-i manābi̒-i insānī dar varzish (Human Resource Management in Sport). 2022;9(1):119-40.
  50. Budevici-Puiu L. The importance of adopting national policy papers on dual careers in the field of sport. Revista Românească pentru Educaţie Multidimensională. 2018;10(1):45-53.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 996
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,018